سازه های تنسگیریتی-tensegirity structures

براي ايده هاي جديد در طرح هاي سازه و معماري ساختمان ها خلاقيت و نوآوري را بايد در طبيعت و سازه هاي تنسگريتي جستجو کرد.بايد از آنچه که نوآوري فناوري در چند سال اخير با استفاده از مصالح جديد به همراه داشته است آموخت و اين که چگونه با استفاده از کمترين انرژي و مصالح بيشترين کارايي حاصل مي شود.سبکي در ساختمان ها بايد خواسته و معيار طراحي باشد. "در مجسمه هاي با شکوه اسنلسن مولفه هاي تشکيل دهنده که ميتوانند تنها کشش را تحمل نمايند از آنهايي که تنها ميتوانند فشار را تحمل نمايند متمايز هستند. حتي قبل از آنکه يکي از اين ساختارها در معرض يک نيروی بيروني قرار بگيرد، تمام اعضاء ساختاري آماده پذيرش کشش يا فشار ميباشند؛ يعني آنها پيش تنيده ميشوند. درون ساختار؛ اعضايي که تحت فشار قرار گرفته متراکم شده، اعضا منعطف و متحمل کشش را امتداد داده يا ميکشند؛ حال آنکه اعضاء متحمل فشار ستون هاي محکم را متراکم ميسازند. آن نيروهاي تعامل کننده که درون سازه به تعادل دست مي يابند آن چيزي هستند که امکان ميدهند سازه خود را پايدار سازد." ساختار هاي تنسگريتي هر دو دسته در يک ويژگي اساسي سهيم هستند که همان فشاري است که پيوسته در راستاي همه اعضاء ساختاري انتقال مي يابد. به عبارت ديگر، افزايشي در کشش در يکي از اعضاء منجر به کشش افزايش يافته در اعضا درون ساختار –حتي در سمت روبرو میشود.

( اولین کنفرانس سازه و معماری - اردیبهشت 86 -بخشی از مقاله امین حبیبی(دانشجوی دکترای معماری دانشگاه تهران))